Vier vragen die je blij maken
Je ikigai vinden hoeft niet eens zo lastig te zijn. Er naar leven, dat is een ander paar mouwen. Daar kan je een boek over schrijven. Wat ik dus gedaan heb. Maar first things first. Hoe vind je je ikigai? Je hartsverlangen, je bestaansreden, dat wat het leven voor jou betekenis en zin geeft. Waar sta jij voor op ’s ochtends? Toen ik de vraag rondstuurde in mijn vriendenkring varieerden de antwoordden van “omdat de wekker afloopt”, ”voor een lekkere kop koffie” en “om mensen een glimlach te bezorgen” tot “daar moet ik eens diep over nadenken” en “geen idee”. De vraag is gemakkelijk gesteld, de antwoorden zijn veel moeilijker gegeven. Maar zie, als de berg te hoog is om er in één keer overheen te springen, dan beklimmen we hem toch in etappes!
Waar hou je van? Waar ben je goed in? Wat heeft de wereld nodig? Haal je er zelf een meerwaarde uit? Vier vragen die je helpen om de contouren van je ikigai scherper te stellen. Als je doet waar je van houdt, waar je goed in bent, waar je de wereld voordeel mee doet en je haalt er zelf ook meerwaarde uit - al dan niet financieel - dan zit je je ikigai op het spoor. En dan besef je dat de essentie niet de wekker is en niet die lekkere kop koffie, maar datgene wat je op de been brengt en houdt wanneer de koffiemachine stuk is. Het is de suiker in je koffie, het zout van het leven. Misschien een manke metafoor, gezien de belabberde gezondheidswaarde van suiker en zout, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Zullen we even praktisch worden: neem een pen en een blaadje papier, en teken vier cirkels die elkaar in het midden snijden. Zoals in het voorbeeld dat je hier ziet.
In de eerste cirkel schrijf je die dingen op waar je van houdt, die je blij maken. Graaf maar diep, maak het jezelf niet te gemakkelijk. Schrijf bijvoorbeeld niet ’mijn kat’ maar wat het dan precies is aan de kat waar je blij van wordt: haar warmte, haar vriendschap, haar zelfredzaamheid?
In de tweede cirkel noteer je je talenten, de dingen waar je goed in bent. Wees eerlijk en niet te bescheiden. Ben je goed in luisteren, in sturing geven, in genieten, in ongeduldig zijn?
De derde cirkel vraagt je hoe jij de wereld mooier en beter maakt. Dat zit hem vaak in heel kleine dingen: een glimlach, een vriendelijk gebaar, vrijwilligerswerk, een positieve attitude, we hoeven niet allemaal Moeder Theresa’s te zijn. We onderschatten vaak de positieve impact die we kunnen hebben op mensen en de wereld rondom ons.
De vierde cirkel tenslotte vraagt volgens de traditionele ikigai methode hoe je denkt hiermee je boterham te verdienen. Als je graag en goed danst kan je misschien dansworkshops geven. Als je graag foto’s maakt kan je je inschrijven voor fotowedstrijden. Zulke dingen. Manieren om je passie ten gelde te maken. Zelf vul ik die vierde cirkel anders in. Ik heb de focus verlegd van de financiële waarde naar de voldoening die je haalt uit wat je graag en goed doet en waar de wereld baat bij heeft. Word je ervoor gewaardeerd, gezien, gehoord en eventueel ook betaald? Omdat je ikigai niet per se je job hoeft te zijn. In het beste geval is je job je passie, maar niet elke passie hoeft je job te zijn, begrijp je?
Vier vragen, vier cirkels die peilen naar wat voor jou echt belangrijk is in het leven. Ik stel ze mezelf regelmatig. Ze houden me alert, bij de les: loop ik nog in het spoor van mijn ikigai? Leef ik het leven dat ik graag wil leven? Of ben ik het spoor bijster? En hoe kan ik mezelf dan bijsturen? Het vraagt enige introspectie en moed. Want wat je blootlegt kan confronterend zijn. Maar jezelf de mogelijkheid geven om het leven te leiden dat je wil leven is de belangrijkste keuze die je moet durven maken, toch? Doe jij ook de test?
Waar hou je van? Waar ben je goed in? Wat heeft de wereld nodig? Haal je er zelf een meerwaarde uit? Vier vragen die je helpen om de contouren van je ikigai scherper te stellen. Als je doet waar je van houdt, waar je goed in bent, waar je de wereld voordeel mee doet en je haalt er zelf ook meerwaarde uit - al dan niet financieel - dan zit je je ikigai op het spoor. En dan besef je dat de essentie niet de wekker is en niet die lekkere kop koffie, maar datgene wat je op de been brengt en houdt wanneer de koffiemachine stuk is. Het is de suiker in je koffie, het zout van het leven. Misschien een manke metafoor, gezien de belabberde gezondheidswaarde van suiker en zout, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Zullen we even praktisch worden: neem een pen en een blaadje papier, en teken vier cirkels die elkaar in het midden snijden. Zoals in het voorbeeld dat je hier ziet.
In de eerste cirkel schrijf je die dingen op waar je van houdt, die je blij maken. Graaf maar diep, maak het jezelf niet te gemakkelijk. Schrijf bijvoorbeeld niet ’mijn kat’ maar wat het dan precies is aan de kat waar je blij van wordt: haar warmte, haar vriendschap, haar zelfredzaamheid?
In de tweede cirkel noteer je je talenten, de dingen waar je goed in bent. Wees eerlijk en niet te bescheiden. Ben je goed in luisteren, in sturing geven, in genieten, in ongeduldig zijn?
De derde cirkel vraagt je hoe jij de wereld mooier en beter maakt. Dat zit hem vaak in heel kleine dingen: een glimlach, een vriendelijk gebaar, vrijwilligerswerk, een positieve attitude, we hoeven niet allemaal Moeder Theresa’s te zijn. We onderschatten vaak de positieve impact die we kunnen hebben op mensen en de wereld rondom ons.
De vierde cirkel tenslotte vraagt volgens de traditionele ikigai methode hoe je denkt hiermee je boterham te verdienen. Als je graag en goed danst kan je misschien dansworkshops geven. Als je graag foto’s maakt kan je je inschrijven voor fotowedstrijden. Zulke dingen. Manieren om je passie ten gelde te maken. Zelf vul ik die vierde cirkel anders in. Ik heb de focus verlegd van de financiële waarde naar de voldoening die je haalt uit wat je graag en goed doet en waar de wereld baat bij heeft. Word je ervoor gewaardeerd, gezien, gehoord en eventueel ook betaald? Omdat je ikigai niet per se je job hoeft te zijn. In het beste geval is je job je passie, maar niet elke passie hoeft je job te zijn, begrijp je?
Vier vragen, vier cirkels die peilen naar wat voor jou echt belangrijk is in het leven. Ik stel ze mezelf regelmatig. Ze houden me alert, bij de les: loop ik nog in het spoor van mijn ikigai? Leef ik het leven dat ik graag wil leven? Of ben ik het spoor bijster? En hoe kan ik mezelf dan bijsturen? Het vraagt enige introspectie en moed. Want wat je blootlegt kan confronterend zijn. Maar jezelf de mogelijkheid geven om het leven te leiden dat je wil leven is de belangrijkste keuze die je moet durven maken, toch? Doe jij ook de test?